królowa nauk

oddychamy spokojnie
choć nienasyceni
śnić nie musimy
ani marzyc przy kawie
bo gdy blaskiem księżyca
tylko okryci
zaczynamy lekcję...

dni mnożyć nie spieszno
a już dzielić prędzej
by zliczyć chwile
by tak dłużej
bo mianownik już wspólny

dotykiem oddechów ogrzani
cudowności chwile numerować
dodawać spojrzenia
stromiznę jej piersi
językiem aproksymować

punktów przegięcia
na jego plecach
dłońmi poszukiwanie
równolegle oddychać
gdy kąt prosty
miedzy ciałami

on jest jak x
a ona funkcji równaniem
obliczają maximum...
ale...
dość już tej matematyki

autor

arrandion

Napisany: 2007-06-21 Dodano: 2008-01-28 12:39:40

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie