O kropce

Tylko maszyna stawia kropkę w odpowiednim miejscu. U
człowieka ten proces zawsze jest wydłużony i niepewny.
Potrzebujemy czasu, by coś zakończyć, postawić
przysłowiową kropkę.

Bardzo ciekawy i nietuzinkowy wiersz! Refleksyjnie.

Serdeczności przesyłam

Anno, myślę że nie ma w tym żadnej przesady. Spotkałem
wielu, którzy w ten sposób traktują się, przy
najmniejszym nawet potknięciu.

Myślę, że wielu z nas jest podzielonych między
dazeniem do doskonałości a przyjęciem słobości.
Oczywiście jedno nie wyklucza drugiego, złaszcza jeśli
obdarujemy się współczuciem i empatią.

Wielu jest takich którzy twierdzą, że błędy
ortograficzne to zaawansowany środek artystyczny, a
gramatyczne łamańce to... styl.
Niektórzy bronią swoich dzieł "zabawą słowem".
Zabawa słowem była modna 50 lat temu a oni nadal się
bawią. Słowem.
Szczerze mówiąc wolę wiersze robotów od seryjnej
produkcji "wielkich poetów".
Np.Ai-Da pisze całkiem sensowne kawałki:

"we looked up from our verses like blindfolded
captives
sent out to seek the light; but it never came
a needle and thread would be necessary
for the completion of the picture.
to view the poor creatures, who were in misery
that of a hawk, eyes sewn shut."

Co się tyczy Twojego utworu: stawiam zasłużony +.

Do kropki dołożę kropkę, i już zdanie otwiera się na
nowo :-)
Na szczęście nie jesteśmy maszynami... Choć podobno
emocje, które (p)okazuje np. robót Eva są o wiele
bardziej rozbudowane, niż przeciętnego człowieka...

Pozdrawiam serdecznie:-)

Trudne sytuacje często stawiają nas w kropce, która na
jakiś czas przesłania rozwiązanie,

z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie.

bez przesady z tym samo karaniem się.

Wiersz odzwierciedla ludzką nieregularność i upartą
indywidualność w przestrzeganiu reguł. Można rzec, że
jest wyrazem ludzkiego buntu wobec mechanicznego
porządku i kropka.
(+)