Kruk

Odwiedził mnie nocą
wielki czarny kruk,
towarzysz z zaświatów,
skryty w falach piór

Usiadł na ramieniu,
ze strachu omdlałym,
taki kruk ogromny,
jakby ze snu cały

Rzekł w końcu ospale,
cicho głosem ludzkim:
stukałem w twe okno
by rozgonić smutki

Teraz już odchodzę,
chciałem ci powiedzieć
nie jest wcale lepiej
w żadnym innym niebie...

Zostań tutaj proszę,
nić życia rozkwita,
każdą chwilę krótką
swoją duszą witaj...

I odleciał piękny
w gwiazdy niepoznane,
zostawił swe pióro,
swe krucze, kochane...

autor

Pustocień

Dodano: 2009-03-08 20:44:10

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie