Motyle westchnień
Zmrok kradnie już leśne drogi,
a niebo skryte w gwiazd pyle,
gdy wokół prastarych drzew
rodzą się westchnień motyle
Każdy barwi iskrami srebrnymi,
senny mech co jagodą się mieni,
wokół tańczy skrzydlaty wiatr-
nocny stróż aniołów podziemi
Leśne kwiaty zachwytem zbudzone,
wszystkie razem kolorem jedności
podziwiają świetlisty wdzięk-
cudny taniec w koronie wolności...
autor
Pustocień
Dodano: 2008-12-02 19:35:22
Ten wiersz przeczytano 775 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
"Cudny taniec w koronie wolności" i równie cudny
wiersz.
Aż się rozmarzyłam czytając ten wiersz. Jest taki
swobodny niczym "westchnień motyle" bajecznie. Brawo.
bardzo ładny wiersz bardzo pobudzający wyobraźnie .
pozdrawiam