Kryształ dn(i)a

dla Amazing - mojej Ewy - z - podziękowaniem

Zwłaszcza od słów "Nie żegnam..." - czytać należy – w zasadzie - od znaku interpunkcji - do znaku, - zgodnie z rytmem zawijającej się – spokojnej bałtyckiej fali w prawie bezwietrzny dzień – i w zgodzie z jej odpływem – po załamaniu.

**********

Morze się nade mną zawarło

Ujrzałem Cię – łzo Oceanu

Perło (oj)czysta...

Śpiewają ostatnie Syreny

Wiem – czas będzie odchodzić

Nie żegnam...
Po.- witam Ciebie - On

widzi... - i słyszy...
(Czytam):
"dostrzegłam... - zawierzyłam!..
(- zawiodłam?)"

Nie mów. - To tylko – szum...
(brudnej fali – po wierzchu)

.....

Tu – toń. - moja!
( i morska) – głębio

Nad Tobą – Ocean
ciszy. - Kosmos – i Odlot
- gwiazdy. - A my? - zdumieni...
depczemy... - kryształy – dn(i)a.

Czas przyjdzie. By podnieść się
z kolan. - Wynurzać.

.....

Wczoraj – ocean jęczał
gotując sie Słowem gejzerów

.....

Nic nie mów... -To tylko "ja" – kropla.

Tylko – On – mo(r)że... - Ocean (ciszy).
- Słuchaj...
"dostrzegłem, - zawarłem
zawiodłem"

Teraz – w każdym z nas... - morze
- możesz Ty,.. - może ja... (- dwie krople)
mówią
(w jednej fali po wierzchu...)

- i już nie wiem,
czy kiedykolwiek
"zobaczę"

(czystość) - łzę – Oceanu


26.02.2016

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2018-11-19 Dodano: 2018-11-20 00:01:28

Ten wiersz przeczytano 775 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie