Krzyk ciszy

Zapadła cisza głucha, zbty cicha,
zbyt spokojna.
Zapadła zbyt wcześnie.
Cisza z początkiem, więc dlaczego bez końca?
Cisza, która rodzi krzyk,łzy i cierpienie-
wytrwała by wypełnić okrutne przeznaczenie.
Była zbyt cicha by o niej zapomnieć
oraz zbyt głośna by o niej nie słyszeć.
Jedna cisza przyniosła tyle złego,
jedna cisza rodzi następną ciszę.
Coś mija, przemija,
coś się zaczyna i kończy,
a cisza trwa bez przerwy,cisza rozdziela,
chociaż kiedyś nas połaczy.
Nikt nie chce jej słuchać,
po co słuchać ciszy?
Jednak każdy to robi,
chociaż nikt nie słyszy!

-Dla wszystkich tych, którym cisza zabrała ukochaną osobę:(

autor

:)Monisia:)

Napisany: 2005-12-30 Dodano: 2005-12-30 10:06:33

Ten wiersz przeczytano 1033 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie