Krzyk jesieni
Ścichło.
Piołun rdzawym wiechciem
gorzkie żale
we łzach śpiewa.
Liść ostatni pacierz szepcze,
wiatr się w rowie
poniewiera,
nie zawodzi. Coraz częściej
dzikie gęsi
sznurem za mną.
Rzeźnik w drodze(każda gęś wie)
Niebo rozdarł
nagle
klangor.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2017-10-29 15:27:22
Ten wiersz przeczytano 1446 razy
Oddanych głosów: 63
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
ile lat ja piołunu nie widziałem piękny wiersz gęsi
żal
Przyszłam po obiecaną, jesiennie niezbędną - z Tobą :)
tak,gęsi to symbol utraconego czasu
Dzikie gęsi - zwiastun wiosny i jesieni.
Serdeczności Ewo, pozdrawiam paa :)
Piękne są krzyki jesieni...
oryginalnie:)
Krzykliwie ale barwnie o jesieni mocno emocją
namalowane. pozdrawiam serdecznie.
Jesień a potem zima i przyjdzie upragniona wiosna :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Jesienna szaruga, tak mi się skojarzyło :)
Pozdr
piękna poezja....miłego wieczoru
jesień smutkiem nastraja
a ten przekaz to podwaja...
+ Pozdrawiam serdecznie :)
Jesiennie z refleksją...Pozdrowka...
Ten wiersz jest jedną naprawdę dobrą metaforą,
która każdym swym wątkiem pobudza do refleksji.
Pozdrawiam serdecznie.
Piękna refleksja o przyrodzie. Pozdrawiam serdecznie
z uśmiechem.
Śliczny, jesienny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)