Krzyk marzeń

Czy trudno jest marzyć o nieskończoności,
O przejściu etapów i innej miłości,
O zapomnieniu o tej ostatniej,
Tak pewnej jeszcze,
I w sumie dostatniej,
Jedynie tylko w tęsknotę do cienia,
Swego obrazu i odrzucenia,
I tylko w mej duszy żar się jeszcze pali,
Kocham mą miłość,
I jak puszczyk w oddali,
Pohukam trochę jeszcze w nadziei,
Że czas mój żar w co inne zamieni,
Nie czekam na nic poza odczuciem,
Że te emocje będę mieć już w dupie.
I zal mi tylko ze to kłebowisko,
Nie weszło ongiś w inne ognisko,
Bo tak się składa w mym całym życiu,
Ze ktoś mnie kocha i ja też kogoś,
Tylko nie zawsze z tą samą osobą.

I już przepraszam za kolokwializm, Ale w tej całej idei słowa, Chodzi by mowa była krzycząca, Zarazem rownież uzdrawiająca

autor

iwona721226

Napisany: 2016-07-23 Dodano: 2016-07-23 21:45:05

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie