Księcio Pan

Gdzieś daleko w obcej ziemi,
Mieszkał księcio Grześ pokraka,
Co me życie miał odmienić,
Lecz przy bliższym zapoznaniu,
Mordę psyche miał prosiaka.

I wymowę miał chrząkliwą,
Chrząkał jednak bardzo żywo,
Gdy w pobliżu Cie nie było,
Chrząknięć na raz tysiąc było,

Gdy pogadać bez ogródek,
Chciałaś sobie dla relaksu,
Mordę zwykle chował w kubek,
Jak dwunastu pederastów,
Coś na rzeczy jednak było,
Nie był gejem lecz zwyczajnie,
Nic mu się nie prostowało,
Gdy prostować wypadało.

Bardzo się czegoś wstydziła,
nasza świnka bardzo miła,
Wstyd ją brał w swe niecne kleszcze,
Gdy obiecał tobie pomoc,
Nie odbierał telefonów,
Tylko miał swego tłumacza,
co dosadnie bez czułości,
Mówił jak twe niecne kości,
Tak już męczą Księcia Pana,
ze on nie wie o co chodzi,
Ale wszystko da się zrobić,
A na pewno w tym terminie,
Kiedy już twój problem zginie.
Jak ja mogę bez potrzeby
Księcia Pana molestować,
Jak on biedny wylękniony,
Pod spódnice mu się schował,
Me zamiary niecne srogie,
Wywołują jego trwogę,
abym w końcu zaprzestała,
Męczyć księcia konowała.

Gdy tak gdybał zacny tłumacz,
Mówił tyle by z powiastki,
Morał jeden się nasuwał,
nasz księciunio to dziewczyna,
Bardzo męska i wysoka,
Abym w końcu to stwierdziła,
Że lesbijką się zrobiłam,
Szok okrutny mnie nachodzi,
Bo mi może spod spódnicy,
Ogon dynda na ulicy.

Facet świnią jest z idei,
Tego już nie można zmienić,
To genotyp od pokoleń,
Może czasem trochę boleć.

Już przepraszam czytelnika,
Za złośliwość i prostactwo,
Ale czasem to pomaga,
Poza stresem bez pardonu,
Zabić gada w swej miłości,
Która nadal w życiu gości,
Bez potrzeby i tęsknoty,
Nie chce odejść do idioty.

autor

iwona721226

Napisany: 2015-12-03 Dodano: 2015-12-04 00:00:20

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Satyra Klimat Ironiczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie