Księżniczka Turandot

I znowu książę prosił o mą rękę,
Lecz nie rozwiązał postawionych zadań,
Więc siedzę nucąc wesołą piosenkę,
Patrzę na jego trwogę, jego mękę
I widzę głupią głowę, która spada.

Do mej urody z wysokim mniemaniem
O sobie ciągną znanych rodów syny.
Mówiąc nawiasem – preferuję panie,
A samcom jakieś zadaję pytanie,
Oni odpowiedź złą dają i giną.

Być może w końcu przybędzie tu książę,
Który z miłości, bądź chcąc zdobyć sławę
Przyjmie wyzwanie, zagadki rozwiąże,
Mnie tym w rozpaczy odmętach pogrąży...

Ale na razie – ciągle mam zabawę.

autor

jastrz

Napisany: 2019-02-07 Dodano: 2019-02-08 00:00:05

Ten wiersz przeczytano 1550 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie