Księżyc i ja
Ubrana w czarny tiul nocy
Samotnie tańczyłam w złotym deszczu
liści
Przez uczesane wiatrem włosy
Patrzyłam na szalony świat samotnych
Nieprawda, nie płakałam wcale
To tylko ten deszcz….
Tłumaczę księżycowi
Uśmiechnął się smutno
Nie uwierzył staruszek
Jak ja – samotny…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.