[księżyc na niebie]

księżyc na niebie
czujesz się sam
choć wszyscy bliscy wokół ciebie
gdy Jej nie ma, nikogo nie ma
w niebo, patrzysz pożerając je
tęsknotą, do twojej iskry
rozpalającej wieczny, płomień
smutek, juz prawie ciebie całego
pochłonął jak małą krople

bez nadzieki w, sercu
bez swiatła w, duszy
bez uśmiechu na, ustach
bez błysku w, oku
bez ..., niczego

jedynie z tęsknym i głodnym
sercem kryjącym się w piersi

które czeka bez wytchnienia
aż do jednego jej piekielnego spojrzenia
które ochładza jak drobny śnieg od zewnątrz
i rozgrzewa jak oddech od wewnątrz
lecz księżyc się pod horyzotem chowa
i wszystko rozpoczyna się od nowa

*********************************

z powiek twych spływa jedwabna snu zasłona
o śpiąca obok ciebie Ona, umarła, nieślubna żona
jak czarny listek, leży spokojnie, nietomnie
cała w krwi szkarłacie okryta skromnie
drżacym, tchórzliwym Ją ramieniem okrywasz
całym ciałem życiową, bezdenna walkę przegrywasz
oddechem snujesz na Jej ciele złotą nić
gdyby, jakby była Ona w stanie jeszcze żyć

spojżeniem, śmiertelną kurtyna okrywasz jej ciało
czyżby coś się w niej poruszyć ostatecznie miało
twego uczucia nieskazitelne pióro Jej pogrzebać nie chce
bo i ono jak czerń bieli Jej niewinnej obecności pragnie
źaś ty Ją najmocniej, jak jesienny wiatr obejmiesz
lecz już niczym, z uścisku smierci jej nie wyrwiesz

i w tym objęciu i ty i twa nieślubna żona
razem z tobą może po raz drugi teraz skonać
w świetle srebrnego księżyca..

autor

Baliaur

Napisany: 2004-12-05 Dodano: 2004-12-17 16:07:33

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie