Księżyc światła

Naprawdę myślę, że to sen,
Że coś odbiera mi tlen.
Duszę tnie sztyletem,
Wygra ten, kto dosięgnie sercem.
Ile marzeń, tyle wyrzeczeń.
Ja własnych myśłi więznień
Mimowolnych trzęsień.
Ty mnie oceń i pochowaj
W deszczu rozkochaj,
Delikatnie ręce na szyi uwieszaj
Lub nad pustką mą szlochaj.
Wskrzeszaj do życia
I odpływaj w bezkres zacisza.
Proszę dostrzeż to co mam do urycia,
Tak wiele jest do odkrycia.
Przecież cisza księżyca światłem zachwyca.

autor

Nocny Sokół

Dodano: 2006-02-23 20:34:52

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie