Ktoś rozstrzyga
ktoś rozstrzyga *
ktoś o sensie rozstrzyga
zacierając kontury
drzewa ciszą usypia
chmurze żalu wytłumić
nie pozwala i nie chce
z niewiadomej przyczyny
może łatwiej jest głaskać
kropelkami mokrymi
obserwuję jak spada
listek może ostatni
niczym błysk barwny refleks
co uwolnił się z matni
i wirując dobiera
równowagę właściwą
bezszelestną radością
tka jesienne spoiwo
może czuje smak pasji
oczu przestrzeń otwartą
wyjątkowość nadzieję
dźwigającą sił trwałość
autor
Maryla
Dodano: 2012-11-07 12:12:38
Ten wiersz przeczytano 865 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Misternie słowami utkany sens...
pięknie Marylko, dziękuję za to że Jesteś:)
Makatka :)
kiedy liście kolorem
już przestają czarować
pleśń się niesie odorem
gnilnym czas smutki chować...
Piękny wiersz, finezyjne słownictwo i refleksyjna
mądrość.Ktoś o sensie rozstrzyga, nic nie dzieje się
bez przyczyny. Pozdrawiam późnowieczornie.
Tkasz piekny obraz słowami
najważniejsze że wszystko łaczy nadzieja
Podoba mi się Marylko-:) "bezszelestną radością
tka jesienne spoiwo". Warto było poczytać, pozdrawiam
cieplutko:)
"ktoś rozstrzyga" właśnie o tym w taką porę myślimy,
bardzo ładny, refleksyjny wiersz, pozdrawiam Marylo
bardzo przyjemnie płynie... :)
bardzo przyjemnie płynie... :)
Ktoś rozstrzyga.
witaj,ciekawe jest pytanie w tym wierszu,ukłony
Bardzo, bardzo ladny wiersz:)Z przyjemnoscia
przeczytalam:)Pozdrawiam.
Nic nie dzieje się przypadkiem, pewnie ktoś wszystko
rozstrzyga i tworzy koleje losu. Przyjemny wiersz.
Pozdrawiam:)
Bardzo ładny, rytmiczny wiersz. Pięknie zawirował ten
ostatni listek, czując, że na niego patrzą. Miłego
dnia.