Ku najdroższej pamięci

Tak przez wszystkich mocno ukochana
Darzyła miłością tą samą z osobna każdego
Choć wielu potomnych w swym życiu miała
Promieniała radością każdego poranka pięknego
Serce jej tak wielkie, a w nim tyle miłości było
Taka skromna, tak spokojna
A w duszy tyle pięknych cech się kryło
W życiu trudu wiele również zniosła
Z Bogiem u jej boku dalej naprzód kroczyła
I z dumą patrzała jak gromadka jej dziecie wspaniale wyrosła
Zawsze z pomocą w potrzebie spieszyła
A ramiona jej otwarte by przytulić strapionego
W zakątku swym niewielkim wspomnienia pielęgnowała
Nawet gdy nie było już męża jej kochanego
Twardo na nogach zawsze się trzymała
Teraz z żalem najszczerszym opłakiwana
Przez Boga aby nie cierpiała zabrana
Już u boku męża gdzie o nic martwić się nie trzeba
W sercach naszych, myślach i duszy
Na zawsze będzie zatrzymana
Wspomnienie o niej nigdy się nie skruszy
Mateczka nasza ukochana

autor

sabinka1208

Napisany: 2006-09-12 Dodano: 2006-09-20 16:25:26

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie