ku pamięci
jest to wiersz okazjonalny
Szeregi ołowianych .
Twarze
wpatrzone w karty historii,
stoją oparci o laski
patryjotyzmu
dumni ze swych sztandarów ponadczasowych
Bóg, Honor, Ojczyzna .
Zabrakło
miejsca na firmamencie wdzięczności
stoją wpatrzeni w deszcz września
i tylko w dali słychać
,, jeszcze Polska nie zgineła ,,
kiedy ostatni nie staną do apelu.
Za Ciebie matko swych synów,
za wiarę , honor Polskę.
oddali życie na tarczach w podzięce za
Twoją troskę
wystarczy skrawek tej ziemi,
aby wspomnienia żyły.
pamiętaj deszczem majowym,
tych którzy nie wrócili .
Nadzieje daj co dobre,
zostało w sercach wielu
by 11 listopada
od szczytów aż do Helu.
był dniem pamięci, dumy, nie ukrywanej
radości
oni nam dali szansę powrotu do wolności
Komentarze (3)
Jarku.k - napisałeś bardzo ładny wiersz patriotyczny.
Gratuluję. Cieszę się bardzo, że patriotyzm jest nadal
w pamięci wielu ludzi.
Serdecznie pozdrawiam
Wiersz jest dobry lecz tytuł nie bardzo bo kojarzy się
z pamiętnikiem ... ku pamięcie ... W pamięci lub coś
Twojego lepszego .:)
Tak! Musimy pamietać...być wdzięczni:)