Ku przeznaczeniu

Venienti occurrite morbo...

Naprzeciw losu swego wyjdź,
przeszłością zbytnio się nie frasuj,
w twardej skorupie przestań kryć,
na miłość poświęć trochę czasu.

Oddal niepewność, smutek, lęk,
wiosenne słońce niech cię zbudzi,
w ciepłych ramionach schowaj się,
przecież uczucia są dla ludzi.

Wieloznaczności przerwij gry,
jutrem nie kłopocz się za wcześnie,
powiedz po prostu "ja i ty",
i zamiast marzyć - głośno śmiej się.

Wszystko przed tobą, mówiąc wprost,
każdego dnia coś do przeżycia,
nieraz odmieni się twój los,
garściami czerp, o nic nie pytaj.

***

Naprzeciw losu swego wyjdź,
w pustej skorupie zostaw wstyd
- jeszcze jeden raz.

Przeszłością się nie frasuj już,
do życia razem z wiosną zbudź
- jeszcze jeden raz.

Oddal niepewność, troski, lęk,
w ciepłych ramionach schowaj się
- jeszcze jeden raz.

Gniotący duszę ciężar zrzuć,
lżejszy, gdy drugi niesie "ludź"
- jeszcze jeden raz.

Samotnie nie roń więcej łez,
kiedy za rogiem szczęście jest
- jeszcze jeden raz.

Burzowe chmury pogoń w las,
może pogody nadszedł czas
- jeszcze jeden raz.

Nie kłopocz jutrem zbytnio się
i zamiast marzyć - głośno śmiej
- jeszcze jeden raz.

Pragnienia zamień w błogie sny,
powiedz po prostu "ja i ty"
- jeszcze jeden raz.


Extra dla Ciebie melodyjna wersja z powtórzeniami :)

Venienti occurrite morbo - wyjdź na spotkanie przeznaczeniu..

autor

Villain78

Napisany: 2010-04-22 Dodano: 2010-04-24 00:31:01

Ten wiersz przeczytano 1532 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie