Ku słońcu nie-bo
wartki nurt w rzece
po spotkanie z niebem
nie widać końca
ścieżki po szczyty
wierzchołki gór w chmurach
niebo przebite
horyzont jak gąbka
w błękicie tonie niebo
znikają ptaki
autor
marcepani
Dodano: 2015-06-23 22:17:53
Ten wiersz przeczytano 1345 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Piękne haiku:)
Ladnie, bardzo:)
Pozdrawiam:)