Ku wiośnie
Płatek po płatku zdejmę z mroźnej zimy
misternie tkany śnieżnobiały welon.
W cieple oddechu żarliwie roztopię.
Ustami grzejąc.
Rozbudzę śpiące marzeń horyzonty,
przemknę jak zefir, zwiastun wczesnej
wiosny,
który potrafi umysł z lekka zmącić.
Wraz ze mną pomknij!
W krainę czarów, budzących się zmysłów,
gdzie kwiaty krzyczą wokół kolorami
i ścielą łąkom wielobarwny wystrój.
Będziemy sami.
I zatopimy się w śpiesznych oddechach
dopóki słońce będzie w zmierzchu płonąć,
by wyczerpani, znowu ogień wzniecać.
Miłości pomost.
Komentarze (61)
Takiego wiersza było mi dzisiaj potrzeba, gdy świszcze
wiatr a deszcz wystukuje absurdalne melodie o powrocie
jesieni.
Poczułam dzięki tym wersom że bliżej już wiosny:)
Pozdrawiam:)
Bordoblues, PromieńSłońca, Bronko,
dzięki za miłe odwiedziny w przedwiosennych klimatach.
Pozdrawiam :)
Ale ugościłeś nas Mariuszku pięknym wiersze. Raduje
się dusza. Pozdrawiam.
Piekne przedwiosnie, ktore juz sie czuje w powitrzu i
slowach wiersza.
Pozdrawiam serdecznie.:)
zapomniałem zagłosować :)
Grusz-elu,
dzięki. Miło, że wpadłaś do mnie. Czekam na Twoje nowe
wiersze. :)
Elka, 44tulipan, Janino KR,
dzięki za miłe słowa.
Pozdrawiam :)
O jak pięknie i przedwiosennie, i romantycznie :)
Pozdrawiam.
jak tu nie kochać takich wierszy
gdzie przyroda i miłość rozkwita:)
Piękne słowa
pozdrawiam
Jak zazwyczaj u Ciebie - koronkowe wykonanie. Podoba
:)
Jacek1972, Karmarg, WOJTER, Krzychno, Skoruso,
dzięki za miłe, przedwiosenne odwiedziny i komentarze.
Miłego dnia :)
wiosna tuż nie wiem tylko czy to przez te ciepłe
oddechy...przebiśniegi wyglądają ...a wiersz jak
zawsze piękny...pozdrawiam.
co tu dużo gadać
wiersze o przyrodzie
gdy panuje zima
są ostatnio w modzie:)
Pozdrawiam:)
przyroda, miłość i strofy sofickie - świetnie się
czyta. Bardzo pięknie
jestem oczarowana Twoim przedwiośniem - romantyczne
piękne strofy safickie :-)
pozdrawiam