Kulig

Bywały takie zimy...

Parskają konie, śnieg spod kopyt strzela,
Roziskrzone mrozem błyszczą girlandy sosnowe,
Wiatr rżnie ostro , brzmi jego biała kapela,
A z drzew sypią się pyłki jak kwiatki lodowe.

Szalony kulig mknie przez las z pochodniami,
Trzaskają baty, śmiech radosny się niesie,
Zmykają zdziwione sarenki pomiędzy drzewami,
A echo dzwoneczków rozbrzmiewa po lesie.

Mróz policzki pomalował w rumieńce kolorowe,
Błyszczą oczy gwiezdnej nocy złotym blaskiem,
Pachnie świeżością zmrożone powietrze borowe,
Kulig już odjeżdża z ostrym bicza trzaskiem...

...i może będą.

autor

Zakochana w wietrze

Napisany: 2018-02-02 Dodano: 2018-02-02 18:33:03

Ten wiersz przeczytano 1130 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie