Kulomiot
Ciąży jak kamień w wodzie
Zwodzi swoimi sługami
Ochoczo rozkłada ręce
Wmawiając podłogę sufitowi...
Kręci się karuzela
Obnaża nasze słabości
Wieczorem i o poranku
Wiatrakiem staje się kula...
Trzymając oburącz życie
Narażasz swoje zdrowie
Gdy skończy się czas
Tobie...
autor
Duch99
Dodano: 2012-06-17 15:33:54
Ten wiersz przeczytano 454 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.