Kusiciel
blaskiem odbitym razisz
i oczy i duszę
idealną formą zgarniasz myśli w całość
pod stopami nicość
kroki niezrodzone
płyniesz nad dachami
Anioła drogami
wrażliwość otulasz
w srebrzystej poświacie
kusząc zapatrzonych
w twój blask...
autor
jozen
Dodano: 2016-10-16 19:14:53
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ładnie
Pozdrawiam:-)
Niezła refleksja
Fajnie poprowadzona refleksja...
+ Pozdrawiam
Bardzo mi się podoba!
Choć uważam, że blask jest własny, nieistotne :)
Pozdrawiam :)
lubię takie noce.
kroki niezrodzone... ?
Pięknie o księżycu.
Kusi, szczególnie w pełni:-)
Miłego wieczoru:)