KWIETNIOWE DYLEMATY

...chciałam przypomnieć wiersz, który kiedyś powstał wspólnie z Korwinem... mam nadzieję, że Go to zachęci do powrotu i pisania dalszych utworów...

Ciepłem kwietniowy wieczór się rozdyszał,
Wierzby leciutko, miło się zielenią.
Nic nie zakłóca senno – miodnej ciszy,
Ciemnieją chmury nisko ponad ziemią.

Hukanie sowie w dali płynie z wiatrem,
Odbija echo w toni drzew koronie.
Wpatrzeni w siebie, nasze dusze bratnie,
Czujemy w sobie ciepły uczuć powiew.

To wiosny wieczór? Czy też coś innego,
Zrodziło w sercach nieśmiałe pytanie?
Czemu tak dziwnie spojrzałaś na niego?
To jeszcze przyjaźń? Czy to już kochanie?

W błękicie oczu zatapiam spojrzenie,
Chęć pocałunku przychodzi nieśmiało.
Czy to jest przyjaźń? Bo sama już nie wiem,
A jak kochanie, którego mi mało?

Nad lasem zawisł księżyca sierp złoty,
Słońce powoli żegna się ze światem.
A oni zamiast wziąć się do „roboty”,
Siedzą i myślą nad tym dylematem.

...napewno wszystkim Go brak:)

autor

BEA

Dodano: 2006-09-23 10:39:26

Ten wiersz przeczytano 1971 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie