La Scala - z cyklu dziwne puenty

na zakończenie miesiąca

kiedy stanęła na scenie w La Scali
widziała mężczyzn ubranych we fraki
niektórzy płakali

pogubiła się między muszką i krawatem
spinkami do mankietów z brylantów i złota
uciekła przed światem

i nagle owacje jak deszcz z nieba lunęły
błysnęły brylanty złoto i platyna
kwiaty popłynęły

tak nagle dziwiąc się że aria się podobała
i ludzi urzekła wybrednych bogatych
całkiem oniemiała

choć często była w śpiewie okrutna maniera
i uszy wykręcał ból fałszu zawsze była na miejscu
budka suflera

autor

Amarylia

Napisany: 2007-05-31 Dodano: 2007-05-31 14:40:03

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie