Łabędź

I tylko łabędź mi został ze szczęścia mojego
I tylko łabędź mi został z tej chwili ulotnej
Nic nie otworzy bram serca twojego
Mi pozostało dalej trwać samotnej
Ja nigdy,naprawdę,nie łudziłam się
Że kiedyś razem moglibyśmy być
I choć w myślach często wołam cię
Wiedziałam,że zawsze będę bez ciebie żyć
Zamieniliśmy ze sobą parę tylko słów
Bez wielkich uniesień-nic szczególnego
Wiec czemu kiedy wspominam cię znów
Wkrada się w serce coś bardzo smutnego?
Na co więc czekam?Czemu pustkę czuje?
Czemu miejsca sobie znaleźć nie sposób?
Czego mi brak?Czego nadsłuchuję?
Dzwonka telefonu?Twych zielonych oczu?
Dusza moja w ciele jak w klatce się miota
Jak ptak skrzydłami łopocze
Oto ja!Serca drgań sierota!
Istnieję bo gdzieś daleko światełko migocze
Że dasz kiedyś jeszcze poczuć ciepło twych dłoni
Zasnąć przy tobie i obudzić się znów
Kiedyś jeszcze zatonąć w ramionach bezpiecznej toni
Odpłynąć w piękną krainę snów
Nie chcę od ciebie ni obietnic,ni związku,ni nic
Nie chcę być przy tobie na dobre i złe
Chcę tylko na chwilę obok ciebie być
I mocno,mocno przytulić się
Oto istota zakazanych pragnień
Które ciebie nie dosięgną
Ma w sobie wiele zagadnień
Lecz marzenia marzeniami są i będą.,..

Agnieszka Grzegorek

autor

numii

Napisany: 2005-05-29 Dodano: 2005-11-16 14:19:26

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie