Łabędzie. Proza.

Droga leśna pachniała paprociami i wilgotnym mchem.
Motyle i osy tańczyły nad kwiatami, w powietrzu wirowało
tysiące małych muszek. Popołudniowe słońce u schyłku wiosny igrało,
dookoła migotały piękne cienie. Z każdej strony dochodziło
ćwierkanie lub śpiew. Delikatny wiatr w gałęziach sosen
dźwięczał niby radosne powitanie. Wśród świerków plotkowały
i kłóciły się wiewiórki. Gniazda uginały się pod ciężarem jaj,
a młode matki strzegły wyklutych piskląt podczas kąpieli w stawie.
Uroczy, zielony otoczony paprociami. Białe lilie pochylały się
nad wodą. Na tle pastelowego nieba wyraźnie rysowały się kontury
rosnących wzdłuż brzegu wierzb płaczących. W podmuchach wiatru
ich gałęzie tańczyły jak długie włosy dziewczyny. Para łabędzi
uderzająco białych na tle ciemnoniebieskiej tafli stawu
płynęła ku brzegowi. Z dorosłymi ptakami podążało troje
brązowych piskląt. Za lasem pasmo kolorowej łąki,
pnącej się po wzniosłości w delikatnej mgle, aż po horyzont.
Słabe podmuchy wiatru z szelestem owiewały pagórek pokryty
barwną plamą czerwonych maków. Wschodził księżyc,
nad okolicą pojawiała się smuga połyskująca jak jedwabna
suknia damy. Baśniowa kraina pełna migotliwego światła.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-05-30 Dodano: 2011-05-31 16:33:54

Ten wiersz przeczytano 939 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie