Labirynt
Usta milczą, zaciśnięte, drżące.
Niemoc, przerażenie, siostry
współcierpiące.
Pamięć ożywia myśli kłujące,
Te,co złą wróżbą są, na dni
przychodzące.
Umysł wybiega, szlaków nowych szuka,
Lecz każda droga, jak zaklęta
Labiryntem jest, co murem się zamyka.
Co odziera cię ze skrzydeł wolności,
nadziei promyka.
W pułapce swych pragnień, marzeń, dobrych
życzeń,
Podeptaną różą, o zerwanych kolcach,
Co w swej bezradności stoi,
Na bicz życia wystawiona, ofiarna.
Naczynie pełne po brzegi, wody słonej
Co się przelewa ukradkiem,
Zza parawanu różanego uśmiechu
W życie patrzysz pokonana, łagodna.
Komentarze (17)
Pełen smutku, a jakże przemawiający do serca piękny
wiersz☺
życiowy wiersz:)
Labirynt to życie nie można od tego uciec, tak trudno
zrozumieć.Którą drogą iść do celu
Tyle dróg co wody w Nilu
Wziąłeś sobie coś do picia
Kręcąc się po labiryncie życia.
Bardzo ładnie, choć smutno! Pozdrawiam!
Smutny a zarazem piękny, pozdrawiam :))
...każdy labirynt ma wejście i wyjście...tylko rozwaga
życiowa pozwoli wyplątać się z jego ślepych
korytarzy...trzeba też się postarać, były taki
labirynt nam nie groził...a tu już potrzeba wielu
czynników...razem spięte klamrą rozsądku nie da wpaść
w otwartą furtkę bezmyślności...mnie się jakoś do tej
pory udawało...żyję poza labiryntem, czego autorce też
życzę....a do znaczenia drogi zostawiam plusik.
samo życie...
Samo zycie.
Pozdrawiam:)
Witaj elizo
Dobrze mieć ze sobą przewodnika,albo w sobie nitkę
zahaczoną do drzwi wejściowych
smutny życiowy wiersz.. pozdrawiam
życiowy... czasem poszukiwanie wyjścia z labiryntu
zajmuje nam wiele lat zbyt wiele ....
pozdrawiam
smutku wiele
w tym dziele...
+ Pozdrawiam
ładny, życiowy i smutny wiersz:) pozdrawiam serdecznie
Mysle,ze w labiryncie naszego zycia, poszukiwania tej
wlasciwej drogi czynia nas silniejszymi. Najwazniejsze
to nie poddawac sie. Serdecznosci.
w labiryncie życia wiele ślepych dróg, wszyscy by
wybrali tą
najprostszą - gdyby tylko móc.
Pozdrawiam serdecznie