Laguna

Mam swoja lagunie, jesli wiedziec chcecie,
schowana gleboko w mych snow i marzen swiecie,
taka malutka i tylko moja.
Nikt o niej nie wie, bo nie potrzeba,
w niej lazur wody miesza sie z blekitem nieba
i fala ja piesci, tuli i glaszcze,
a slonca promienie igraja....w zlotym piasku plazy,
mieniac sie, tancza sambe,
wbijajac sie swiatlem w lagunowe chaszcze.


To moja laguna, moj skrawek na ziemi,
mej intymnosci, mych marzen i mojej nadziei.


Czesto tam bywam, siadam na piasku,
patrzac na wode w milczeniu czekam,
mala muszelke trzymam w mej dloni,
na powitanie.
Bo dnia pewnego wynurzycz sie z toni,
podejdziesz … w oczy spojrzysz,
a potem powoli spuszczajac powieki,
szepniesz … moj mily, witaj na wieki.

... hejka wszystkim .. :-) juz wrocilem, wprawdzie caly obolaly, ale co tam ... wazne , ze do przodu ... teraz tylko reha .. i bedzie dobrze :-)

autor

szaamann

Dodano: 2009-07-17 15:44:30

Ten wiersz przeczytano 2154 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie