Lament...

kochać i być kochanym.......

Nad Twym grobem stałem,
lament duszy usypiałem...
Chciałem uciec i zapomnieć,
o Twym głosie, cieple objęć,
barwie oczu, ich spojrzeniu.
Ileż ciepła było w tym jednym wejrzeniu......
Myśli moje niespokojne w mojej głowie wczęły wojne!!
Buntować mi się nakazały,
o doczesnym świecie wiedzieć nić nie chciały!!
Boleść ciało moje przeszyła i w umysle smętną myśl zrodziła, o której istnieniu wiedzieć nic nie chciałem- jestem człowiekiem-jej się bałem.
Oczy wzniosłem Twoją postać ujrzałem - wtedy zrozumiałem-
Tylko Ciebie kochałem !!
Z pochwy sztylet dobyłem i jednym ciosem w bólu swym ulżyłem

autor

ines

Dodano: 2004-09-19 20:48:27

Ten wiersz przeczytano 817 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie