Łamiesz bariery!

Zakrwawioną twarz zakrywasz rękami.
Zranione serce zalepiasz lepcami.
Rany na ciele zaszywasz nićmi.
Rany przy sercu zakrywasz liśćmi.

Łamiesz bariery.
Niszczysz Wszystko co złe.

Jesteś zła. Taka mała, czarna, polepiona dzika cisza.
Ale wiesz... że zaraz zaświeci światło.
Ono przenika. Przenika do głębi.
I zmaże aksamitną szmatką krew z twarzy.
Odlepi lepce z serca i zreperuje własnymi narzędziami.
Zalepi te rany.
Zmaże to co potrzeba.
Dorysuje to, czego nie ma.

autor

priorytet (;

Dodano: 2006-11-02 16:10:48

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Toniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie