Łany zboża

wiersz napisany jest dla Liliany Lili Blue

Taka maleńka
rozmarzona we śnie z obłoków
rozpuszczasz włosy jedwabiste białe
łzy z oddechem ulatują
w świetle zachodu słońca
a tam z dala kościelne dzwony

w łanach zboża żurawie
maki i chabry na przemian
łzami roszone
odbicia promieni senne
brzegiem pola w powietrze odlatujesz.

Łany zboża sekundy do nieba
w jesiennych wietrzykach
spełnienia marzeń
a w zbożu czekają kosy
o gwiazdy nieba
przestrzeń
pożegnanie

Umierać nie chcę tam
czuję serce ozdobione makami
cały świat
nie próbuj zawracać

Łany zboża wierszem namalowane
jaka prosta jest droga zwykłego człowieka
oddala się coraz bardziej
w ciemności zaświta
tracimy go
a on nie chce umierać

Łany zboża okruchem życia
do snu cię utulają....

apryasz wojciech

autor

Arin

Napisany: 2007-09-07 Dodano: 2007-09-07 05:27:17

Ten wiersz przeczytano 4906 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie