Latawice

Z lekka poprawiony, stary wierszyk :)

Poeci, mniej wrażliwi, mają wszystko w nosie,
co mógłby im zarzucić krytyk, ten co zna się(?).
Ten, który co dnia lata, niby kot z pęcherzem,
alibo giez kąśliwy w dobrej(?) wszakże wierze.

Ów krytyk poezyi ma dobro na względzie.
Przysiada więc na wszystkim (na niczym nie siędzie).
Już bzyczy na erotyk (bo dawno nie bzykał!?),
więc w zamian za to "dawno" po Erato bryka,

że niby nie dość sprawnie piórkiem posmyrana
przez pana, który nosi imię Grafomana.
Po chwili już satyrze pod chwościk się wciska
(bo przecie nie poleci, gdzie kłapią zębiska).

Wymiecion spod ogona gwałtownym wierzganiem,
chwilowo się ulatnia (pod liryk o łani).
I brzęczy jak najęty, że niehonorowo
tak łanię wysmarować: - Wygląda jak krowa (!?).

Na polu białych wierszy niezdarnie się miota.
Bzyknął coś niewyraźnie, że milczenie cnotą.
Wszyscy więc bez wyjątku(!), koślawi poeci
prawo mają, by milczeć, kiedy giez przeleci.

A wtedy to poezja będzie zoili rajem -
zapłodnią ją bzykaniem, bo przecież im staje
talentu i warsztatu... wszyscy będą cicho...
póki much wszędobylskich nie nagoni licho.

autor

grusz-ela

Napisany: 2018-10-25 Dodano: 2018-10-25 19:03:03

Ten wiersz przeczytano 1462 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Satyra Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie