lato
w zieleni łąk
wiosennych
buszuje wiatr
twój brat
chłodzi mrówki
i żuki
zagląda do gniazd
wita się
z latem
w czerwcową godzinę
a ono
pozwala dniom się
dłużyć
pszenicy dojrzewać
razi blaskiem oczy
kochankom odbiera
krótkie białe
noce
autor
amelia
Dodano: 2013-04-17 16:21:38
Ten wiersz przeczytano 1828 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Ładna poetycka refleksja.
Plastycznie i ładnie.Pozdrawiam:)
Kiedy się kocha trudno jest nieraz, dojrzeć że daje a
nie odbiera! Pozdrawiam!
Pięknie stworzyłaś klimat słowami. Wiersz pełen uczuć,
kolorów, emocji, zapachów. Podoba mi się. Pozdrawiam
ciepło.