Ławka
Spójrz tylko
Jak ta ławka
Pusta się bez
Nas wydaje.
W każdym
Wspomnieniu
Powracam do
Niej.
Siadamy na
Niej przy sobie
Znów,
Trzymając się
Za ręce i
Rozumiemy się
Bez słów…
Tak bardzo mi
Tej ławki brak…
Moje serce
Oplata teraz
Łańcuch…
Widzę jak
Siadasz z nią
Na innej
Ławce,
W innym parku,
Z inną
Duszą swą…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.