Lęk
Chciałabym pójść do nieba,
krzyczeć i słuchać głosu ciszy.
Nikt mnie nie słyszy.
Odpocząć, zasnąć, zostawić za sobą,
to wszystko co ciągnę ze sobą.
Bezsilność, samotność to moje imiona...
Niech ktoś mnie weźmie w ramiona!
Dziś nostalgia, smutek, łkanie,
jutro nie wiem co mnie zastanie.
Jestem jak ziarnko piasku,
a nie burza piaskowa,
chciałabym wszystko zacząć od nowa.
Wymazać to drżenie, czuć ukojenie...
Normalność to moje marzenie.
Komentarze (13)
Wspaniałe wejście, pięknym wierszem, wszyscy jesteśmy
jak ziarnko piasku w tym świecie. Życie jest trudne
ale też ma swoje uroki. Cieplutko pozdrawiam.
jaka wrażliwość...pięknie dobrane słowa-jestem mile
zaskoczony...-pozdrawiam
Normalnością żyjemy. Pozdrawiam
Nie bój się. Świat nie tylko z odważnych, ale do nich
należy...
Pozdrawiam
Witaj na portalu i odważnie wylewaj marzenia w
strofach.
Pozwól, że Ci podpowiem - tutaj
"Odpocząć, zasnąć, zostawić za sobą,
to wszystko co ciągnę ze sobą".
-----------
masz dwa razy "sobą" - a raczej tak być nie powinno.
chciałabym wszystko zacząć od nowa
wiersz bardzo mi się podoba
pozdrawiam serdecznie;))
ładnym wiersze nas powitałaś ...wszyscy jesteśmy jak
ziarnko piachu tu na ziemi ....
pozdrawiam :-)
Sorrry! tak zrozumiałam przesłanie tego wiersza:)
niebo to niebo:)
Dziękuję za troskę, mam dla kogo żyć:) to nie to
,,niebo"
Nie spiesz się do nieba! bo świat jest taki piękny! na
niebo przyjdzie czas! Pozdrawiam cieplutko:)
http://fotozrzut.pl/zdjecia/0beb66287b.gif DLA Ciebie.
Normalność to moje marzenie...nie pisz o niebie a
raczej o ziemi bo do nieba ..ha tam się spieszyć nie
trzeba.NA ZIEMI TEZ JEST PIĘKNIE I TAK POZDRAWIAM.
wzruszający wiersz...no nie wiem co radzić, może
otwórz się bardziej do innych:) pozdrawiam serdecznie