Leon zawodowiec i pierwszy śnieg...

Bachnę w zaspę na pecynke!
jak zaboli zrobię minkę
atakuję z drugiej strony!
patrz! śnieg wali jak szalony!

Stań na nodze jednej, z góry
tak na sankach łap figury!
i jaskółkę zrób na dole
niiic to że ślad jest na czole!

Zjazd na brzuchu! ale frajda!
Jasiu stoi niedorajda
i ma boja ! za wysoko!
cooo tam puszczam tylko oko
i już lecę !na łeb! szyję!
już mnie cucą.. ledwo żyję!

Teraz wszyscy patrzą na mnie..
muszę zrobić to starannie!
jak ten Leon! zawodowiec!
taaam wysoko musze pobiec
i zadziwię wszystkich w koło
po co się pukają w czoło..

Tam ze szczytu rozpęd teraz!
potrójnego hakembera
salto , sruba jednym barkiem!
w zaspe walę telemarkiem
nagle! grawitacji zmienność!
ciemność widzę! widzę ciemność!

Głosy w dali.. odgłos śmiechu...
czyś pan zgłupiał? w pana wieku?
zabrać sanki dzieciakowi?
czy przystoi tak dziadkowi?

autor

Moon

Dodano: 2008-11-25 19:13:04

Ten wiersz przeczytano 812 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie