letnie chmurki
wybiegły na błękit
baranki kudłate
gonią ścigają się
z wiatrem panbratem
jedna pyzata
mały balonik
druga czupurna
chce ją dogonić
ta nieforemna
zerknęła - woda
płynęła żaglem
letnia przygoda
białym aniołem
ptakiem pierzastym
ozdobą nieba
wolności blaskiem
popłynę z wami
powplatam kwiaty
będę wam siostrą
do końca świata
Komentarze (84)
Opisałaś piękne letnie niebo. Bardzo ładnie.
Serdecznie pozdrawiam.
chmurki Twoje lekkie i zwiewne u mnie buro i ponuro i
już grzmi, pozdrawiam
Podoba mi się te twoje letnie niebo po którym płyną
chmurki
pozdrawiam
przepiękny ,płynny wiersz.Jestem zachwycony aż go
wnuczce przeczytałem.miłego dnia
Aż się chce płynąć ku tym obłokom. Pozdrawiam:)
Popłynę z wami...już oczy zamykam i też lecę :)
Przyjemnie się czyta ten wierszyk, pozdrawiam :)
Bardzo nie banalny wiersz moim zdaniem,lekko i miło
się go czyta.
To płyniecie różnie co prawda można odczytywać,bycie w
niebie może być przenośnią,kiedy jest nam tak dobrze
jak w niebie,ale też możemy już być w innej
czasoprzestrzeni.
Wybacz Autorko to moje egzystencjonalne zamyślenie.
Twój wiersz ma radosny wydźwięk
i nie powinnam go mieć ,ale mimo to przyszło.
Serdeczności przesyłam:)
Pieknie o letnim niebie:-)
Bardzo subtelny obraz letniego nieba.
Wolę błękit nieba i słońce, ale chmurki też być muszą,
przede wszystkim te siostrzane...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładny, delikatny, rozmarzony wiersz.
Lubię patrzeć w chmury, działają kojąco.
Dziękuję za wszystkie wizyty i serdecznie pozdrawiam.
Piękny i ciekawy wiersz :)
Fajny wiersz ,pozdrawiam serdecznie
-- baranki, pyzate i czupurne- takie jak właśnie na
moim niebie... oj przypomniał mi się DYZIO MARZYCIEL
...
-- :)
Moim zdaniem, podobnie jak Bomiś, to wierszyk dla
dzieci. Ładny:).
Pozdrawiam:).
jedno /dla/ - a sio!