Letnie sonetowanie

Wybiegłem przed swych myśli wibrujące echa,
mózg zlasował się, przygasł i w ciszy umiera.
Z pamięci wpisy wyrwał, do worka pozbierał,
by móc się do przyszłości spokojnie uśmiechać.

Wracam do doznań naszych,do tych słów szeptanych,
pachnących koniczyną i skoszonym sianem.
Do nocnych krzyków puszczy cichnących nad ranem,
i kwiatów mgielną rosą o świcie zraszanych.

Nad polami lawendy cicho gra muzyka,
świerszcz się w krzakach dostroił i plumka w duecie.
Tęcza ponad ogródkiem barwy malw przenika -

nim Słońce promieniście z pól zboża wymiecie.
Trzmiel w liliach nektar zbiera i wesoło bzyka,
szkoda że tak niedługo już będzie po lecie...

autor

Socha

Napisany: 2017-08-05 Dodano: 2017-08-05 11:02:29

Ten wiersz przeczytano 867 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sonet Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie