Lily

Był na polu pod lasem,
Ziemniaczany zagonek,
Gościła na nim czasem,
Pewna rodzina Stonek.

Pan Stonka, gość stateczny,
Maniery wyuczone,
I nie dość, że sam grzeczny,
Miał ułożoną żonę.

A kto ich znał, ten chwalił,
Bo zawsze byli mili,
I tak też wychowali,
Swoją córeczkę Lily.

Rodzinka jakich mało,
Umieli trzymać fason,
Można powiedzieć śmiało,
Po prostu Stonki z klasą.

Nieopodal zagonka,
Było wspaniałe miejsce,
Dobre na relaks w pąkach,
I igraszki dziecięce.

Pełna kwiatów polana,
Na którą w wolnej chwili,
Gdy zgadzała się mama,
Z chęcią latała Lili.

Lecz nie zawsze wracała,
Wesoła po zabawie,
I w tym jest kwestia cała,
A wiersz jest o tej sprawie.

Dlaczego tak się działo,
Przemilczeć nie wypada,
A więc czytajcie śmiało,
Wyjaśnię na przykładach.

Spotkała raz Pająka,
Który tkał sobie kocyk,
A że się w niciach splątał,
Potrzebował pomocy.

Pomogła mu wyjść z sieci,
Lecz długi czas upłynął,
I gdy już chciała lecieć,
Spytał ze smutną miną.

Posłuchaj młoda damo,
Trochę się boję tego,
Że stanie się to samo,
Poczekasz w razie czego?

Nie bardzo była chętna,
Bo chciała się już bawić,
Lecz z uprzejmości rzekła,
Poczekam - nie ma sprawy.

Rosła tam gąska siwa,
Usiadła sobie na niej,
Czekając niecierpliwie,
Nim pająk skończy tkanie.

A że było wygodnie,
Już miała zmrużyć oczy,
Gdy od strony zachodniej,
Przyleciał bzycząc Bączek.

Ależ jestem zmęczony,
Latałem cały ranek,
A to mój ulubiony,
Na polanie przystanek.

Gorąco dziś od słonka,
Pogoda mi nie służy,
Więc zeszła z miejsca Bąka,
By biedakowi ulżyć.

I była zła na siebie,
Że znowu to zrobiła,
Lecz gdy ktoś jest w potrzebie,
Przecież trzeba być miłym.

Więc stała i patrzyła,
Jak Pająk kończy pracę,
Lecz godzina wybiła,
Gdy trzeba było wracać.

Innym zaś razem stała,
W kolejce na ślizgawkę,
Gdy przyszła grupka całą,
Muszek, obok na trawkę.

Dzieci się rozszalały,
Kłopoty mnożąc mamie,
I chociaż się starała,
Nie miała wpływu na nie.

Współczuję Pani Musze,
Tak sobie pomyślała,
Chyba je wpuścić muszę,
Jak na starszą przystało.

Matce radując serce,
I Muszkom - ku uciesze,
Oddała swoje miejsce,
Proszę, mi się nie spieszy.

Muszki się wczuły w rolę,
Ślizgając się ochoczo,
Wiec raczej na swą kolej,
Czekać nie miała po co.

I podobne zdarzenie,
Raz miała z trampoliną,
Gdy dwa starsze Szerszenie,
Pospieszały ją miną.

Patrzyły na zegarki,
Choć pierwsza była ona,
Myślała, że czas nagli,
I zeszła zasmucona.

Widziała to Biedronka,
Myśląc - co za metoda,
Oj, biedna mała Stonka,
Że jej siebie nie szkoda.

I pokręciła głową,
Po cichu się zaśmiała,
Nazywając ją słowem,
Aż Lily odleciała.

Wręcz smutna od domysłów,
Wróciła z miną dziwną,
I spytała rodziców,
Co znaczy być naiwną?

Na tym pragnę zakończyć,
Moje kochane dzieci,
I muszę was zaskoczyć,
Że nie wszyscy są grzeczni.

Być dobrym jest szlachetnie,
Lecz to niewdzięczna sztuka,
A Lily przykład świetny,
Niech będzie wam nauką.

Więc oprócz bycia dobrym,
Pomagania w potrzebie,
Ważne jest bycie mądrym,
By również dbać o siebie.

Istotne jest się nie bać,
Być sobą wbrew krytyce,
A gdy zajdzie potrzeba,
Umieć stawiać granice.

autor

b-Art Sztuka Klasy B

Napisany: 2023-11-18 Dodano: 2023-11-18 23:39:52

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie