Lipcowe refleksje

Lipiec się barwnym przyozdobił kwieciem
i zbóż łanami obrodziła ziemia,
ta nasza, polska, a ty gdzieś po świecie,
gonisz marzenia.

Tutaj dogonić byłoby je trudno,
gdy wieje w oczy, ciężko iść na całość.
Ja swoim kiedyś pozwoliłem schudnąć
i tak zostało.

Dzisiaj nas z matką, to co mamy cieszy,
choć się z tęsknotą nie sposób rozminąć,
odkąd wybyłeś z domowych pieleszy,
ze swą rodziną.

Cisza nas teraz naucza pokory,
tylko telefon czasem ją poszarpie,
a serca karmią te piękne wieczory,
z wnukiem na skypie.

autor

karat

Napisany: 2015-07-16 Dodano: 2015-08-02 14:51:59

Ten wiersz przeczytano 1569 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie