liść

takie piekne sa drzewa
w jesienny dzien
i ich spadające liscie
najmniejszy nawet podmuch wiatru
powoduje upadek kolorowej mozaiki

liscie leca wprost do kaluzy
ale przez krotka chwile
tworza piekny obraz
ruchome puzzle
które układa grawitacja

a ja wpatrzony w ten wiatr
chciałbym polecieć z nim
i razem z liscmi stworzyc piekna kompozycje
a stoje nadal w cieniu pomnika nie-wiem-czego
jestem z betonu i stali jak on

na froncie pomnika
Bialy Orzel oglada wschod słońca
codziennie
stoi on tak przez lata
wytopiony w tabliczce żelaznej

w zime oglada śnieg
w lato zielone liscie
w jesien upadek ich
na wiosne odrodzenie
a ja w cieniu pomnika

autor

lukaszgons

Dodano: 2006-03-06 22:06:59

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie