Liść
Niesiony wiatrem,
pożółkły jesienny liść
rzucany niewidzialną siłą
przez chwilę krąży
ponad ulicami,
i ludzkimi głowami.
To jego pierwsza
i ostatnia podróż,
majestatyczne pożegnanie.
Prawo natury
jest niezmienne,
co z ziemi powstało
do ziemi powraca.
autor
Jan Hieronimus
Dodano: 2017-10-12 21:42:32
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Świetna na czasie przygoda, pozdrawiam :)
jak to liść
jesienią spada
gdzie jego serce
w różach pozostanie
jak diamencie duszy
dla wielu na pokaz
lecz nie w każdym urodzeniu w:):)
Podoba sie wiersz i klimat, jaki stworzyles, oraz
obraz, pozolklego liscia niesionego przez wiatr.
Pozdrawiam.:)