LISTOPAD

zadumanie nad drgającym ogniem
dotyk wiatru, zimny, pod powieką
mleczna stuła mocniej dłonie wiąże
zagubione odepchnięte – kiedy?

znowu kroczyć po zielonych schodach
razem krzyknąć niebu – było warto!
nocą poczuć rytm nie swego serca
w otchłań włosów się zanurzyć zasnąć

w listopadzie dym przywdziewa szaty
jedwabnego strachu plącząc nogi –
bliższe jękom niż nagrody, albo
kaftan z wonnych róż na resztę drogi

autor

wodnik2

Dodano: 2009-10-25 13:15:43

Ten wiersz przeczytano 1194 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie