1 listopada
Co roku, o tej samej godzinie i minucie,
stoimy nad grobami pamięci.
Palimy swiatła nadziei i pamięci.
Aby nie zapomnieć to tych których nie ma
wśród nas.
Stoimy razem współobjęci w świetle lamp
pamięci.
W sercach pozostał ból i rozpacz,
po tych, których już nie ma, obok nas.
Pozostaje nam tylko wierzyć,
że kiedyś los znów połączy nas.
autor
Z głębi duszy
Dodano: 2004-11-01 20:00:55
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.