Litanie

O świecie, coś córkę
na ziemię wydał swą
pozwól swemu dziecku
grzechu odbyć sąd.

O Boże, coś dziecko
obdarował tchnieniem
racz je teraz wołać
zmienionym imieniem.

O łzy niewyschnięte
morze niezmierzone
racz wziąć swoje dziecko
pod wieczną obronę.

O kłamcy, którzy wiecznie
drogę torujecie
wiedzcie, nie jest prosto
prawdą żyć na świecie.

O matko, o sumienie
o walko przegrana
odpuśćcie mi winę,
bo jest nieprzebrana.

Nie żałuję przecie
czegom uczyniła
jednak mi przebaczcie
żem zła nie zabiła...

O serce miłości
odpuść mi, dziewczynie
żem tak niecierpliwie
grała z kupidynem...

autor

Railie

Dodano: 2007-08-23 10:48:25

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie