Lornetka

Płynę po łagodnej fali
Do brzegu dopłynę więc
A tam już odzyskam wigor
Potrzebny gdy samotność
W oczy doskwiera

Lornetka ma widzi
W dali perspektywę
Spokojnego lądu
Z wybranką mego serca
Która mą duszę poskromi

Jak lwica która chroni
Swoje małe, tak i ona
Stanie przy mnie
Gdy przyjdzie
Śmierć w ciemną noc

Bez walki nie odda mnie
A nawet, jak odejdę
Z tych łąk łaskawych
To i tak, spotkanie będzie
Tylko nie te cielesne

A te ważniejsze duchowe

autor

Soczi22

Dodano: 2009-12-21 19:06:25

Ten wiersz przeczytano 966 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie