Los romantyka
komu jest dane kochać?
dlaczego mnie to omija?
dusi i kąsa jak jadowita żmija
to właśnie jest samotność
a mój czas powolutku przemija
nie dane jest mi kochać
lecz wiecznie szlochać
marzyć i śnić
samemu żyć
...............................
to jest los romantyka
którego w życiu
miłość nie spotyka
omija łukiem dalekim
a po czasie
on staje się kalekim
jemu dane jest pisać
sycić się słowami
umrzeć w samotności
i spotkac z aniołami
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.