Lubię grzeszyć

Wręcz namacalna się staje
nasza energia w symbiozie.
Obce mi to doznanie- ciekawe, mistyczne.
Unosisz mnie w nieznane
- kuszące to w zamyśle.

Spojrzeniem, jak magnes, przyciągasz bezwiednie,
boje się tego
i całą sobą pożądam zarazem.

Mieć cię dla siebie
-w pustce i w pełni,
zanurzyć chcę zmysły.
Musnąć ustami, poznać teksturę
Błądzić palcami po rozgrzanej skórze.

Daj mi utonąć. Zdradź mi tajemnicę.
Choć na chwilę, wszechświecie,
daj mi poczuć- usuń granicę.


Rozkoszy moja urojona,
Tęsknotę wywołujesz

ja z pragnienia tutaj konam
szaleńczych myśli mam zawirowanie.


Pragnąć cię to grzech.

autor

Sylwia Olga

Napisany: 2019-10-28 Dodano: 2019-10-28 22:32:49

Ten wiersz przeczytano 1333 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie