Ludzie, ludziom
Ludzie, ludziom gotują los,
wiedząc, że zło boli,
głusi na zraniony głos,
wołający z oddali.
Czekanie i niepewność,
snuje się po ścianach,
myśli nieustannie biegną,
w sercu rana szarpana.
Mocno krwawi z niemocy
i z niesprawiedliwości,
nadziei ogarek tlący,
wciąż na dnie serca gości.
Daje pocieszenie
i światło w tunelu,
śle otuchy promienie,
by nie ulec zwątpieniu.
A ludzie bez sumienia,
nadal zimni jak kat,
wciąż zadają cierpienia,
brnąc z zawiścią przez świat.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2018-06-03 23:50:24
Ten wiersz przeczytano 1470 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Doskonały wiersz, niezwykle prawdziwy i poruszający.
Poruszające jest to, z jaką łatwością krzywdzi się
drugiego człowieka. Właśnie tak w biegu, nawet się nie
zatrzymując.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia.
smutny i jak prawdziwy wiersz - gdzie to nas
zaprowadzi teraz sumienie straciło na wartości...
pozdrawiam:-)
Mamona prawie od zawsze rządzi światem,
przez nią rozum ludzki tak często szwankuje,
by kabzę napełnić, często stajemy się katem,
nawet w najbliższych rodzinach się to czuje.
Fajny, smutny wiersz. Pozdrawiam. Miłego tygodnia :)
Tacy ludzie są odpowiedzialni za powstanie powiedzenia
„wilk wilkowi człowiekiem”. Tak, zbyt wiele jeszcze
zła na tym świecie...
Dobry wiersz
Pozdrawiam najserdeczniej. :)
Tylko człowiek czyni zło z radością. Pozdrawiam
Człowiek zło czyniąc nie wie,
że uderza w siebie!
Pozdrawiam!
dobry wiesz z uczuciem pisany
Znam wielu ludzi bez sumienia dobry wiersz pozdrawiam
i zapraszam serdecznie do siebie :)
Tacy są ludzie taki jest świat.niezmiennie od lat
Smutno ale do bólu prwdziwe
Bardzo się podoba :)
Pozdrawiam serdecznie Isanko :)
Tak, tacy są ludzie bez sumienia.
Pozdrawiam :)