Ludzie, ludziom
Ludzie, ludziom gotują los,
wiedząc, że zło boli,
głusi na zraniony głos,
wołający z oddali.
Czekanie i niepewność,
snuje się po ścianach,
myśli nieustannie biegną,
w sercu rana szarpana.
Mocno krwawi z niemocy
i z niesprawiedliwości,
nadziei ogarek tlący,
wciąż na dnie serca gości.
Daje pocieszenie
i światło w tunelu,
śle otuchy promienie,
by nie ulec zwątpieniu.
A ludzie bez sumienia,
nadal zimni jak kat,
wciąż zadają cierpienia,
brnąc z zawiścią przez świat.
/EN/
Komentarze (41)
...nie zgodzę się z Tobą Arku, ludzie są jak wilki, ci
którzy wilkami się urodzili lub cechy wilcze z życia
wytrącili...
...człowiek, zaś brzmi dumnie, kiedy wyziera z niego
pełnia człowieczeństwa...
...a może to tylko moje marzenia, gdyż czasem choć nie
czuję w sobie wilka, chcę wyć do księżyca...
coś w tym jest
dobry przekaz Isano,spokojnej nocy:))
czasem ludzie są gorsi niż wilki, a człowiek nie brzmi
dumnie.
pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że zajrzysz
kiedyś :):)
cierpienie
I to jest smutny obraz człowieka który zadaje
cierpuenie.
bardzo, bardzo smutne... żal...
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami owego życia.
Pozdrawiam.
Marek
I z roku na rok jest coraz gorzej, pozdrawiam.
Witaj Eluś:)
No niestety cały czas czas mamy takie przypadki:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że zło boli,
idą po rozum do głowy wtedy, kiedy odczują cierpienie
na własnej skórze. To wielu nauczyło empatii i pokory.
"Medaliony" Zofii Nałkowskiej są przykładem na to, że
kiedy człowiek zamienia się w zwierzę gotów jest
drugiego człowieka upodlić i unicestwić.
Pozdrawiam :)
Super wiersz, a ludzie ludziom najgorszy los są w
stanie zgotować, pozdrawiam :)
takich ludzi omija z daleka ... mówiąc dzień dobry ...
lecz zasłaniając się brakiem czasu jeszcze dalej
uciekam ... więc maja czas na zastanowienie nad sobą
bo mogą zostać osamotnieni ...
niestety w tej kwestii niewiele się zmieniło,smutne to
i prawdziwe,,pozdrawiam serdecznie
U mnie też o znieczulicy... a przecież życie mogło by
być takie szczęśliwe, wystarczy się tylko uśmiechnąć
do innych zamiast patrzeć wilkiem, pozdrawiam
sama prawda zawarta w wierszu
Zawsze ten cytat z Nałkowskiej mnie porażał. Jak widać
było tak nie tylko w czasie II wojny, ale wciąż
"człowiek człowiekowi wilkiem"...
Pozdrawiam serdecznie :)